20 Şubat 2012 Pazartesi

█ ♫ ♪ Everybody But Me


Öyle bir tempo ki bazen "yahu benim gibi bir insan nasıl bu kadar meşgul olabilir?" diye sorguluyorum kendimi. Özellikle de sömestr tatilinden döndükten sonra-1. sınıf dersleri almaya başladıktan sonra- neredeyse bütün hayatsal faaliyetlerimi şu kampüsün içinde geçiriyorum ancak bu da meşgul olmak demenin çok gezmekle bir ilgisi olmadığını bir kez daha teyit etmemi sağladı.


Üstelik ben irregular olmanın balını kaymağını yiyen bir insanım ki o da şu şekilde oluyor haftada sadece 3 gün okulum var: Pazartesi, Salı, Çarşamba. Sonrası "Holiday, holiday..." Buna rağmen uyuyacak vakit bulamıyorum. Tabi uyumamamın biraz da uykuda geçen zamanı "waste" olarak düşünmeye başlamamla ilgisi bulunmakta. Sorun da aman boşu boşuna zaman harcamayayım uyuyarak, kendimi geliştireyim diye düşünüp yine daha da niteliksiz bir biçimde boşa harcamak zamanımı. Hayır ne yapacaksam sanki roket mi inşa edeceğim tutup da? Okuyacağım fazladan bir iki makale veya birkaç bölüm dizi izlemek olacak ki bunlar olsa yine iyi. Olanı söyleyeyim size. Çok utanıyorum ama "Hiçbir şey." Facebook ve Twitter'ın zaman akışını takip etmek, durum güncelleyip tweet atmak, saf saf mesajlaşmaktan başka hiçbir şey yapmaz olmuşum ve bu içler acısı halime bir an önce dur demenin zamanı geldi de geçiyor bile.
Dedim ki Nehir hadi canım kalk ders çalış ve 2 gündür de öyle güzel çalıştım ki inanamazsınız. İnanamazsınız çünkü ortada inanacak bir şey yok zaten. Yok ya günahımı almayayım şimdi artık "Instantaneous Velocity" ve "Average Velocity" arasındaki fark ile "Average Speed" ve "Average Velocity" arasındaki farkı biliyorum. Ne mutlu bana! Baktım bu böyle de olmuyor, zaman durmaksızın akmakta, dijital saatin gösterdiği değer 00.00.'ı geçip yeni günden tüketmekte kredileri "Dur!" dedim. İşte o an öğrencilik tarihinin en yaratıcı ve en zekice fikrini uygulama kararı aldım. Ne mi? Hepiniz biliyorsunuz canım. "Şimdi yatayım da yarın çalışırım."
Şimdi yatılmadığı gibi yarın da çalışılmayacak! Yok ama ben çok kararlıyım. Kütüphaneye gideceğim hıhı evet. Ne de olsa 24 saat açık bir kütüphanemiz var.(avuntular avuntular...)
"Bugünün işini yarına bırakma"ya kontrast olacak şekilde güzel bir örnek teşkil ettiğimin farkındayım. Sizler içinse yapabileceğim tek şey gerçekleştirmek istediklerinizi ertelemediğiniz, iyi planlanmış dolu dolu geçirebileceğiniz günler dilemektir.
Sevgiler, Mad.